Görmez Şiiri - Zülfikar Yapar Kaleli

“Gözünden öperim” derdi büyükler
Bilirdi, o gözler haramı görmez
Şimdiki zamanda millete yükler
Hatırdan anlamaz, dramı görmez

Hayatı bedava yaşayan insan
Okkayı, dirhemi, gramı görmez
Dediğini bilmez, avantür lisan
Kem sözün açtığı yaramı görmez

Geçtiği yollara karanfil diken
Alımı, akımı, karamı görmez
Söz ile her türlü kahrımı çeken
Benim vefa ile aramı görmez

Her hali, her tavrı cana dokunur
Aha şu sancıyan buramı görmez
Başımda her saat ayet okunur
Uğruna ölmüşüm, sıramı görmez

Yardan atsan ayaküstüne düşer
Şarkımı, türkümü, töremi görmez
Tek işi mazlumun yarayı deşer
Sinede yurt tutan veremi görmez

İtiraza kalkar görmeden imi
Atar da, yazı mı, tura mı görmez
Bir de beğenmiyor dizelerimi
Amacı, gayeyi, meramı görmez

Hep babadan bulmuş ne bilir terden
Tezeği, bezeği, çıramı görmez
Ayakları yere basmayan türden
Yurdumu, ilimi, yöremi görmez
İm: İşaret, alamet