Görmeyen Gözleri Şiiri - Kemal Berk

Görmeyen Gözler.
Görmez olmuş gözleri
Kimseleri görmüyor
Kararan dünyasında, tek başına yaşıyor
Sevenleri bir anda
Meğer körmüş diyerek
Hemde nasıl kızdılar
Bir anda zalim gibi
Toplayınca taşları
Fırlattılar üstüme
Kırdılar her yanımı, kafa göz paramparça
Üstüm başım kan revan
Yureğimse delik deşik
Perişan halde, çaresizce çökerken
Gözden akan sellerim
Doldu, taştı kızılırmak
Sandılar ki Kızılırmak alır gider götürür
Karadeniz içine, sallayınca savurur
Diyenlere baktımda, herkes alkış tutuyor
Kurtulurum sananlar peşimsıra geliyor.
Karadeniz zalimdir, acımaz kimselere
Koca koca dalgalar,
Yerden yere vurup savururken
Şu halime gülenler
Şimdi onlar ağlıyor
Yalınız bana değil, kendisine ağlıyor
Bitmiyor isyanları, bitmiyor sitemleri
Yetmez gibi şimdide
Davet eder ölümü
Kim sevinir bilmemde
Üzülen ben olmam ki
Delik kalple yaşamak
Her gün benzer ölüme

Kemal'eren Kemal Berk
20.7.2020 18.35