Görmeyeceğim…
Bilmediğim karanlıklar, çöktü üstüme,
Gözlerim görmez oldu, sanki kör oldum,
Beklediğim hayat es geçti beni,
Hayallerim umutlarda, görünmez şimdi.
Yüce dağların, keskin bakışında,
Zirvesindeki ruhun, asil duruşunda,
Alıp götüren, sisli bilinmezinde,
Ruhum kaybolur, bulunmaz şimdi.
Adımlarım bir garip, beni götürmez,
Bir betona saplanmış, kalırım şimdi,
Sevdam ruhumdan, kaçar boşluğa,
Bedenim liğmelenir, dağılır şimdi.
Kalp sarsıntılarım, bir deprem gibi,
Yıkacak gömecek yalnızlığımı,
Duygularım kör dalışla veda edecek
Güneş artık doğsa da görmeyeceğim.
Oktay ÇEKAL
01.06.2011-22.05
Kayıt Tarihi : 2.6.2011 21:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!