Görmesini Bilene Şiiri - Mehmet Yılmaz Ak

Almak isterdim ruhundan
......bir damla huzur
dokunmak isterdim geleceğin
......sisli perdesine
düşlere daldığım bir gece yine
Razı olmadan
boyun eğmeden kimseye
ve özgürce yaşamak isterdim
bana yazılanı acele etmeden
rahar ve tatli bir nefes gibi
...dualar yükselirken göğe
Zaman ve mekan aldatan bir bilmece
değişken,şaşırtan,acı veren
eğiten bir okul gibi
ömür boyu süren öğrenciliğe benzeyen
bir su damlasının bedenlerden geçişi gibi muhteşem
uzaklardaysa
yelkenleri rüzgara doymuş bir gemi var
buradan bile görülebilen
ama sadece görmesini bilen gözlere
ve aslında uzakta da değil
denizse alabildiğine kendince
görmesini bilene