Görmesin Gözlerim Güneşi

Gece yarısı herkes uyurken
Gözlerimde hiç uyku yok
Nasıl uyusun bedenim
Sensizliğin ölümünü yaşarken

Saat üç oldu
Aklımdan hiç çıkmadın
Yüzün hep hayalimde
Seni biran bile unutmadım

Saat beşe doğru gelirken
Kapanmaz hala gözlerim
Sensizliği yaşadıkça
Tir tir,titrer bedenim

İşte saat altıyıda geçti
İki büklüm oldu bedenim
İçimdeki ateş dahada büyürken
Artık dayanamaz oldu gönlüm

Seher vakti oldu
Kuşlar cıvıldıyor
Gözlerim hala açık
Gönlüm mahsun,kırgın,ağlıyor

Sabah oldu üşüyor bedenim
Sensizliğin soğukluğu sardı her yeri
Kalbim allahım allahım diye inlerken
Sensiz kalmak ölümden betermiş meğer

Güneş doğarken
Benim umutlarım batıyor
Herkesin dünyası ağarırken
Benim dünyam kararıyor

Yarabbi görmesin gözlerim güneşi
Al canımı şu sabah vakti
Aşk acısından yanarken bedenim
Aldığım nefesler son nefesim olsun