Görmesen de Olur

Gözlerin görmese de anne
Sakın üzülme buna
Boş ver dünyayı güzelliklerini
Saymasan da olur birer birer yıldızları
Havadaki kuşları kışın yağan karı
Görmesen de olur

Belki farkında değilsin ama anne
Güneş her sabah utana sıkıla doğuyor
Nemrut heykellerinin üstüne
Yedi göllerde göl diye bir şey yok mesela
Hacel ormanları dedikleri birkaç çalı
Kapuzbaşı Şelaleleri’nde bir damla su akmıyor
Sen göremiyorsun diye
Şapkalarını yüreklerinin üzerine koymuş Peribacaları
Her yağmurun adından
Simsiyah bir gökkuşağı kaplıyor semayı
Kışın yağan karın rengi
Kan kırmızısı

Boş ver anne
Hissedebiliyor musun
Çünkü görmek kadar hissetmekte güzel
Mesela ılgıt ılgıt esen yelin her dokunuşunu
Ve gülcemaline doğan sabah güneşinin
Tüm sıcaklığını hissetmek teninde
Ne kadar hoş değil mi

Boş ver anne
Duyabiliyor musun
Çünkü görmek kadar duymakta güzel
Gece örtünce insanların bütün günahını
Ve sessizliğe bürününce yeryüzündeki çığlıklar
Göz kapaklarını indirip
Yalın bir huzurla dinlemek
Doğanın fısıldadığı türküleri
Bir insanın konuşmasındaki
Hüzünleri serzenişleri sevinçleri şükredişleri
Kısacası jest ve mimikleri yakalayabilmek
Ne kadar hoş değil mi?

Hatırlar mısın anne
Bize yemek yaparken yakardın pamuktan ellerini
Gezerken bahçemizde erik ağaçlarına çarpardın
Parmağını kıstırırdın kapı aralıklarına
Bense için için ağlardım

Biliyor musun anne
Rüzgar sanki senin için eserdi
Ve tutardı ellerinden
Nasılda yürürdün
Otuz metrelik incecik yolda düşmeden

Söylesene anne
Rüyalar yetmiyor mu sana?
Yahut kurduğun hayaller
Göğsünün sol yanındaki
Yumruk kadar göz
Yetmiyor mu sana anne?

Sakın üzülme
Geçici bir sis sadece
Gözlerinin önündeki bu kara perde
Ama unutma ki
Her sisin ardında bin ışık saklar kendini...

Eğer gözlerimi sana verseydim anne
Kanlı gözlerimi
Ve sen baksaydın insanlara
Olup bitenlerin farkına varsaydın
Fırlatırdın gözlerimi yuvalarına
Belki de korkardın

Bir sabah uyuduğunda anne
Kulakları sağır eden bu karmaşadan habersiz
Senin için bir ışık doğacak
Mavi denizle ona rengini veren gökyüzünün birleştiği yerde
Dört bir yanında
Ömründe koklamadığın dokunmadığın
Hiç görmediğin renkte ve güzellikte çiçekler
Yüzünde acıların yok edemediği tebessümün
Omzunda bembeyaz ipekten kanatların
Uçacaksın sevgiden inşa edilmiş evine

Bense çalacağım kapını bir bayram arifesinde
Büyük bir özlemle elini öpeceğim
Benim için bir yer varsa
Hala sıcacık kucağında
Sana sımsıkı sarılacağım anne

İşte bu yüzde anne
Hep bu yüzden
Saymasan da olur birer birer yıldızları
Havadaki kuşları kışın yağan karı
Görmesen de olur...

Fatih Emre Katrehanoğlu