İbrahim Değerli Abim

Dünya gözüyle görmeden girmişsin kara toprağa
Görmesem de bilmesem de seviyorum canım abim
Doyamamış yavruların o gül yüzüne bakmağa
Hasretin yakıyor bizi özlüyorum canım abim

Büyükler anlatır seni çok yiğit bir adammışsın
Hayatını doğruluğa feda edip adamışsın
Üstüne göçünce toprak oracıkta can vermişsin
O gün seni bilmesem de soruyorum canım abim

Kara haber gider köye toplanır herkes başına
Bunu duyan kardeşlerin boğulurlar gözyaşına
Baba ayrı bir perişan kalır gariban başına
O gün acı çekmesem de ağlıyorum canım abim

Daha yaşın yirmi beşken genç ömrünün baharında
Öksüz kalmış yavruların annelerinin kucağında
Kurtulsunlar diye dede verir öksüzler yurduna
Yokluğun yakıyor beni arıyorum canım abim

İkisi de sadık sana bıraktığın oğulların
Hepsi de dualar eder boy boy olan torunların
Sana layık olmak için çalışıyor yavruların
Hiç yüzünü görmesem de seviyorum canım abim

Elbet bir gün gideceğiz elimizde değil seçim
Babasızlık büker boynu yetimlere zordur geçim
İçimizde bir yarasın yanıyoruz için için
Hiç aklımdan çıkmıyorsun yanıyorum canım abim

Hayır niyetiyle çıktın ebedi yolculuğuna
Rabb’imiz kabul buyursun ebeden has kulluğuna
Mazhar eylesin inşallah Muhammed’in dostluğuna
Rabb’im bizi cennetinde buluştursun canım abim

25 Kasım 2020