Görmesem de…
Ben saklanan yüreğin, sessiz ritmi oldum,
Dinmeyen gönül sızım, kül eder duygumu,
Dökülür umutlarım, hasat çiçeği olup açar…
Kururum içten içe, nefes alamaz gözlerim…
Göremez sevgini mahzunlaşır, tutamaz ellerinden,
Sanki çok uzaktasın tenimden, ruhumda hapis yalnızlık var,
Prangalar saklıyor, karabasan duygularda titreyişimi,
Boğuyor hain bir urgan, ağacın en uzak dalına sarılmış,
Boynuma dolanmış, gözlerim kararıyor güneşe bakarken,
Yitirdiğim bir hayat yaşanmamış ömürde…
Yüzüm gülüyor gibi üzgün aslında, iyimser sadece zamana,
Belki de doğacak yarınlar sevgide buluşacak, kim bilir…
Her rengin gülüşü yayılıp, hayata sarılacak,
Görmesem de, filizlenen mutluluk çiçeği açacak…
Oktay ÇEKAL
13.03.2012-02.10
Kayıt Tarihi : 14.3.2012 23:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!