Görmemiş Şiiri - Ömer Temel

Biti biraz kanlanınca,
Sırtı hemen kaşınıyor,
Azda cebi canlanınca,
İnsanlığı aşınıyor.

Çaresiz anadan doğma,
Hele de sonradan bulma,
Hızanlık dededen kalma,
Genden gene taşınıyor.

Ne söz bilir ne de sohbet,
Cismi cemiyyete töhmet,
Birde edince muhabbet,
Sanki beygir eşiniyor

Kuldur hayvani hevese,
Ruhu mapustur kafese,
Her kim muzum hıyar dese,
Tuz almadan koşunuyor.

Çıkar kapısında yatar,
Dostu arkadaşı satar,
Herdem kuru sıkı atar,
İşkembeden düşünüyor.

13.04.2012