Bir zamanlar,
Onu göreceğim diye titrerdi içim,
Sanki cennet kapısı aralanacak,
Bir bakışla aydınlanacaktı kalbim.
Oysa şimdi…
Bir hayal bile çok uzakta,
Adını anmak bile
Yüreğime ağır geliyor.
Ona bakmakla,
Bütün güzelliklere bakmış gibi olurdum.
Şimdi gözlerimde
Sadece kapalı bir kapı duruyor.
Anlamıyorum bu derinliği,
Sanki içimden bir şey eksildi
Ama adı yok,
Yalnızca yokluğu var.
mesakin-O5/08/2025
Kayıt Tarihi : 5.8.2025 16:18:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!