İlkbaharı sevmem için yetiyor,
Toprakta yeşilin yüzünü görmek.
Bir yol ki, aşikâr Hakka gidiyor,
Az şey mi Mevla’nın izini görmek.
Gördün mü doğada en küçük sekte?
Meleyen kuzuda, uçan böcekte;
Çatlayan tohumda, açan çiçekte;
Ne güzel hayatın gizini görmek.
İç içe saklıyor var ile yoku;
İlme meydan okur kan, hücre, doku..
Düşünen kafanın en büyük şoku,
Evrenin değişmez tezini görmek.
Allah birdir asla şüphe yok, kesin!
Mümkün mü bu kadar delil yetmesin?
YAŞ der; beni nasıl şair etmesin?
Mısra’yı, hece’yi, vezin’i görmek!
01.06.1984 / Sinop
Mehmet YaşKayıt Tarihi : 13.9.2014 22:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!