Görmedin Bile Şiiri - Mustafa Uğur Alan

Köprünün üstünde bir baştan başa
Adım adım gezdim görmedin bile
Ayağım takıldı bir hoyrat taşa
Yerlere yıkıldım görmedin bile

Köprünün etrafı masmavi sessiz
Uykuda bir güzel sanki nefessiz
Orada sen bensiz burda ben sensiz
Avare gezindim görmedin bile

Ne gece ne gündüz yummadı gözüm
Çıkmadı aklımdan endamın yüzün
Her zaman kapkara kaldı gökyüzüm
Mum yaktım aradım görmedin bile

Hiç bir şey teselli olmadı gitti
Kaç defa gem vurdum nefsime yetti
Bedenim tükendi dermanım bitti
Yerlerde süründüm görmedin bile

Bu akşam Ünyede sokaklar boşta
Akşamdan kalmışım kafam bir hoşta
Böylesi donmadım koskoca kışta
Yaz günü titredim görmedin bile

Hayali resmine gözlerim baktı
Umudun sıcağı gönlüme aktı
Komşu teyze acı bir kahve yaptı
Fallarda ben çıktım görmedin bile..

Mustafa ğur Alan