Ey sevgili canan, bendi taşarak
Setlerimi yıktım ama görmedin.
Yorgun argın yüce dağlar aşarak,
Sana doğru aktım ama görmedin.
Gece gündüz gölge oldum peşinde,
Aşk bulutu olup döndüm başında
Yağmurlar misali gözüm yaşında,
Şimşek olup çaktım ama görmedin.
Belli ki bu aşkın sonu nafile,
Taş olsa yerinde, gelirdi dile,
Derinlerden kopan bir sevgi ile
Gözlerine baktım ama görmedin.
Karaçay derdimi döktüm bendime
Hep eziyet ettim kendi kendime,
Yıllar yılı seni seven kalbime,
Suretini taktım ama görmedin.
24.05.2004
İbrahim Karaçay
Kayıt Tarihi : 16.3.2019 23:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İbrahim Karaçay](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/03/16/gormedin-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!