Göremedim Şiiri - Evrim Evrensel

Aradım, arandım cihanı vardan,
Gözün dışında Hakk'ı göremedim.
Alıkoyamadım gönlüm didardan,
Yüzün dışında Hakk'ı göremedim.

İlmin heybesini omuza astım,
Yola yolcu olup, yollara düştüm,
Derleyip tıktım hem dolu hem boştum,
Gez'im dışında Hakk'ı göremedim.

Gezdim dağı taşı, şarı, pazarı,
Çiçek olmayınca bal yapmaz arı,
Sineyi bağında kaldı nazarım,
Düzün dışında Hakkı göremedim.

Ne binada vardı, ne bir yapıda,
Varlıktan var oldu öz dört kapıda,
Kimi taştan anlar, kimi sopadan,
Çözüm dışında Hakkı göremedim.

Ne Sinegog, Cami, Ne kilise de,
Havra, cem evinde, olur dese de,
Dört kitap yetmiyor, kırk dört gelse de,
Bazın dışında Hakkı göremedim.

Ne orda ne burda mekanı Candır.
Canı da var eden bir damla kandır.
Nefsin yenen fethan baş pehlivandır.
Pazun dışında Hakkı göremedim.

Seninkine demem, söz benimkine,
Karışmam kimsenin inanç dinine,
Herkes kendi Hakk'ın ve bildiğine,
Hazım dışında Hakkı göremedim.

Derunu derinde saklı köşede,
Marifet kırmadan almak şişeden,
Evrim Evrensel sarhoştur neşeden,
Özüm dışında Hakkı göremedim.