Görmedim Şiiri - Salih Yıldız

Adım-adım dolaştım gezdim bağ’ı Gülşen’i
Senin gibi gülünü, yolan bahçe görmedim
Tatlı su duruyorken içip de deniz suyu
Senin gibi açmadan, solan bahçe görmedim
Görmedim senin gibi kendisine zulmeden
Duymadım senin gibi mahrum kalmış sevmeden…

Harap gönlü tarumar, beterden daha beter
Deryalara kendini, salan bahçe görmedim
Ruh’u, sır’ı perişan, derbeder mi derbeder
Mali hülyası serap, talan bahçe görmedim
Duymadım senin gibi kendisine zulmeden
Görmedim senin gibi mahrum kalmış sevmeden…

Kendi eliyle tepip, kendini seven gönlü
Gidip de çoraklara, dolan bahçe görmedim
Verimli topraklarda koklamak varken gülü
Cümle neşeden mahrum, olan bahçe görmedim
Görmedim senin gibi kendisine zulmeden
Duymadım senin gibi mahrum kalmış sevmeden…

Görmedim insanoğlu! Senin gibi bir fani
Kıymetini bilmeyen, yalan bahçe görmedim
Kendine kuyu kazan, var mıdır başka cani
Nimet bolken aç açık! Kalan bahçe görmedim
Duymadım senin gibi kendisine zulmeden
Görmedim senin gibi mahrum kalmış sevmeden…