Görmedim Şiiri - Şükrü Metin

Beşeri aleme geldim geleli
Mutluluğun zerresini görmedim
İnan ki kendimi bildim bileli
Mutluluğun zerresini görmedim

Çile,elem,keder hisseme düştü
Gamın ocağında yüreğim pişti
Çektiğim çileler ölümle eşti
Mutluluğun zerresini görmedim

Adımı nefretle anar bir kesim
Ahu zar etmeye yetmez nefesim
Ağlarım sızlarım duylmaz sesim
Mutluluğun zerresini görmedim

İçerimde kasırgalar kopuyor
Aklım bazen bildiğinden sapıyor
Huzur bana kapısını kapıyor
Mutluluğun zerresini görmedim

Avare dolaşır diye sanılır
Feryat etsem hele bakın denilir
Garip adım mecnun diye anılır
Mutluluğun zerresini görmedim

Uygularken daim aşkın fendini
Bir an yanılıp da aşma bendini
Metin-iyim derki üzme kendini
Mutluluğun zerresini görmedim