Görmedim Şiiri - Mircevat Ahıskalı

Çok gördüm dünyada cevri cefayı,
Düşmeden düşene yanan görmedim.
Kitaptan kitaba gördüm vefayı,
İnsanlar içinde inan görmedim.

Ariften okudum, doğru ders aldım,
İlim deryasına atıldım, daldım,
Geride oturdum, geride kaldım,
Geride oturan civan görmedim.

Büyüğe, küçüğe ettim hürmeti,
Dilimde acı yok, tatlı sohbeti,
Çevirdi başıma, vurdu töhmeti,
Çok aradım, doğru bir can görmedim.

Çok gördüm ateşten gömlek giyenler,
Hak söyleyip, mazlum hakkı yiyenler,
Haksızlığın sonu nârdır diyenler,
Haklı yerde bir hak divan görmedim.

Dilde sevgi, şefkat, mihir, muhabbet,
Yüzden selam, saygı, hürmet ve rağbet,
Dillerden bal yağar, sohbetten şerbet,
Yalanlar içinde yalan görmedim.

Menfaat peşinde geçerler ardan,
Namustan, vicdandan, dostluktan, yardan,
Kürsüye çıkınca korkmazmış nârdan,
Haram yiyip nardan korkan görmedim.

Bu dünya böyleymiş kalu beladan,
Eğrilik üst gelmiş her zaman düzden,
Kötülük yürekten, iyilik yüzden,
Kitabın dediği insan görmedim.

Ben haksız söylemem assalar dardan,
Bu dünyada yanan korkar mı nardan,
Çok gördüm haksızlık, ezildim zordan,
Hak söyleyip ezilmeyen görmedim.

AHISKALI derdin bilen olmadı,
Söyledin peşinden gelen olmadı,
Ağladın gözyaşın silen olmadı,
Dertlinin derdine yanan görmedim.