Mülteciyim bu cihanda
Umutla yeşerdim bu handa
Herşey anlamsız kalıyor sensiz
Alabildiğince karanlık sokaklar
Mum ışığında büyüdükçe, büyüyor düşlerim
Manasızım, anlamsızım,görmeye ne hacet görmeden sevdik ya resullulah
Ezan sesiyle kavrulan bu beden, bir gün sana dönecektir ya resullulah
Dönebilsen keşke,umut olsan, ışık olsan bütün iklimlere.
Sana ihtiyacı var savrulup kaybolan insanlığın
.fırtınalar kopuyor beynimde
Aklım sensin, fikrim sensin ya resullulah
.bilirim ışığı sensin karanlığın
Sana ihtiyacım var, her dem yaşıyorsun yüreğimde.
Kayıt Tarihi : 26.4.2014 00:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
peygamber özlemi
![Ersin Altun](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/04/26/gormeden-sevdik.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!