Görmeden İstanbul'u.. Şiiri - İsmail Kurt 2

Konu:İstanbul,Özlem..

Sene1990 da atıldım ben mapusa
Evim ocağım oldun İstanbul,Bayrampaşa
Tam 25 sene verdi, o günki hakim
Hayatım geçti bir karanlık koğuşta..

Ceza evi avlusu,kimlerin yâri oldu
Bir zaman geldi her yer suçluyla doldu
Kimi ödedi borcu
Kimiyse yorgun düştü
Allah'ın affında ölümdü yolculuğu..

İşledi nefesime,rutubet nem kokusu
Yeri geldi akmadı bir damla suyu
Her gelen insanın bir başka huyu
Evim ocağım oldun İstanbul,Bayrampaşa..

Sabah ezan sesiyle uyanırken gözlerim
İstanbul, görmedim diye sana sitem ederim
Bak senin koğuşunda geçiyor senelerim
Evim ocağım oldun İstanbul,Bayrampaşa..

Dört karelik odada koskoca yirmi sene
Kala kala geriye saydım kalmış beş sene
Boğazına aşığım martıların sesine
Evim ocağım oldun İstanbul,Bayrampaşa..

Demir parmaklıklardan garip garip bakarken
Bir efkâr türküsü, söyler hasret ozanı
Kendimi suçlayıpta hesabımı verirken
Evim ocağım oldun İstanbul,Bayrampaşa..

Ah bir çıksam bir dolaşsam sahilde
Kadeh kadeh içsem tokuştursam seninle
Bir hayâlsin,sevdasın, ümitsin gözlerimde
Evim ocağım oldun İstanbul,Bayrampaşa..

Eğerki ölmezsem bu beş yılımda
Göreceğim gezeceğim seni ben doya doya
Üzülme sanada geleceğim
Hapishane arkadaşım,can dostum
Bekle beni unutma Mahmutpaşa'da..

Tarih:04.02.2010