Dünyaya gelse de insanın çoğu
Bir zevki sefasın sürmeden gider
Kimisi beğenmez bal ile yağı
Kimi de yüzünü görmeden gider
Çalışıp dökülen ter yanağından
Lakin kurtulmayan yokluk ağından
Halen yorgan sırtta ölüm çağında
Bir ferahlık güne ermeden gider
Nicesi var akla karayı seçer
Kimi hak vermekten bilerek kaçar
Kimisi hak için canından geçer
Kimi de farkına varmadan gider
Saltanat uğruna dökülen kanlar
Bu oyunun farkına vardı insanlar
Yemini kıskanan vahşi hayvanlar
Açtığı yarayı sarmadan gider
İBRETİ, kölelik son bulsun, yeter
Yoksul hep çalışır, ağa yan yatar
Doğru söyleyene çamurlar atar
Dişlerin bileyip durmadan gider
Kayıt Tarihi : 12.7.2000 06:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yoksul hep çalışır, ağa yan yatar
Doğru söyleyene çamurlar atar
Dişlerin bileyip durmadan gider
Bütün Peygamberler köleliği faizi ağalığı paşalığı yıkıp yok etmek için
Gelmiştir Allah bir gerisi onun kuludur ancak kul kula kulluk yapamaz
Kulluk sadece Allah yapılır kul olmaksa adalet eşitlik paylaşım yaşanılır
Bir dünya var ede bilmektir gerisi oyundur bir sebeple seni soyarlar
Ve kendileri doyarlar bunun adı inkarcılıktır inanmak sözde değildir
Yaşamın hal ve hareketlerin bunun delilidir dünya var olalı pek bir şey
Değişmemiştir halen kula kulluk yapanlar ezilenler yok sayılanlar var
TÜM YORUMLAR (1)