Görkemsiz Diktatör Şiiri - Muhsin Doğru 2

Dünyanda nefes almak için ordular kurdum.
Uçaklar uçurdum gökyüzünde
Gözdağı verdim dünyanın tüm köşelerine.
Korkardım, ya kukla askerlerim ölürse iki yüzlü doğrularında ve tek yönlü kelimelerinde..
Çünkü her cenazede bir tanım daha yapılırdı çaresizliğime..

Küçük ve çapsızdı eminim,
Şifacılık oyunların, zorlama iyimserlik ve topluma aitliklerin..
Yine de kanmışlığın ve inancın ilacı olurdu
Gözlerime çöken dünya savaşlarına ve kıyametin gelişine.
Bazen gelmeyişine, biraz da gelemeyişine..
Görkemsiz diktatör salıncakta sallanırdı ve gülerdi güneşe, savaşa ara verilen günlerde .

Asalet rüyasında sefil biriydim
Bir elim evrenin en sessiz köşesine kadar uzanırdı
Diğer elim herkesliğe
Herkesliğim sendin, görkemsiz diktatörün salıncaktaki neşesi..
Ucuz herkesliğin kabul edilmeyişi ise
Asil ve görkemsiz diktatörün uluhiyeti..

Herkesliklere ölümcül vedayı ettim.
Şimdi zafer geçitlerinde herkeslikler değil
Görkemsiz diktatörün yalnızlığı
Gururla uluyor ve şarkı söylüyor.