Saat 19.07
Her zamanki gibi yemek yenildi
Kahve içildi
ve yine oturuldu kağıt başına
Her günü aynı her günü benim
Ölmeyecek gibi yaşamak isterim
Hayasız geceler takip eder sabahları
Ne olur ki gün aymasa
Geceler kara,geceler alçak
Ensemde nefesi gecelerin
Ölüm en yakın dostum benim
El elinde ölmek
Zor şey be yavrum
Gömün beni memleketimin soğuk topraklarına
Üşümem,üşümem
Anamın ayakları çiğnesin toprağımı
Başak versin buğdaylar üstümde
Kırmızıydı akan yaşların rengi
Ve bir agıt takılmış ağzına
Beklemek zordu gelmeyecek olanı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!