Görkem Buğra Kızılkaya Şiirleri - Şair G ...

Görkem Buğra Kızılkaya

Sabah her kalktığımda aynada seni görüyorum
Yediğim ekmekte içtiğim suda tadını hissediyorum
Öğle güneşi yüreğimi yakıp kavururken
Ben senin kalbinin kutuplarında huzur buluyorum...

Gözlerin unutulur sözlerde unutulur

Devamını Oku
Görkem Buğra Kızılkaya

Çok sevda yaşamıştı bu gönül daha önce
Hepsinin ismi sahte, artık geçmişte kaldı
Hepsini unutmuştu sözcüklere dökünce
Fakat sana olan AŞK, gündüz uykuya daldı...

Kalbimi uyuttum artık senin için atmıyor

Devamını Oku
Görkem Buğra Kızılkaya

Gözlerinde dünyayı gördüm,
Araladım önce,
Sonra hayattan içeri girdim.
Onun her türlü hâlini gördüm.
Üşüyen bir beden kadar çıplak,
Terleyen bir hasta gibi yorgundu.

Devamını Oku
Görkem Buğra Kızılkaya

Bir sınavla atıldım hayata doğru
Her soru yanlış eminim doğruları biliyorum
Ama cevaplamak gelmiyor içimden, istemiyorum
Kırık bir kalem ucuyum, eğiliyorum kağıda doğru...

Kanamaz kağıt, bilirim ama ben onu çizerim

Devamını Oku
Görkem Buğra Kızılkaya

Yazın kutbunda donmuş bir kor parçası yüreğim
Taş devrine dayanır o gizem içindeki
Sevdaların taşlara yazıldığı zaman
Kalbine kazınmıştı bu aşk bendeki...

Yeşerttiler bir tutam demirle yeryüzünü

Devamını Oku
Görkem Buğra Kızılkaya

Bu dünyada sana kavuşamayacağımı anladım
Attım kendimi iki metrelik bir uçurumdan
Sanki yerin yedi kat altına girdim
Sana vasiyetimse iki kelime dudaklarımdan...

Beynimi zorladın sadece bu dünyada

Devamını Oku
Görkem Buğra Kızılkaya

Kartonlara şekil vermeye başlamıştım küçükken
Mukavva kadar kalındı, kağıt, benim elimdeki
Bir makas bulabilmek için ellerimi karıştırırken
Parmaklarım bıçak gibi gibi kesmeye başladı öyle ki...

Eğri büğrü, yırtık pırtık bir elbise kağıt gibi

Devamını Oku
Görkem Buğra Kızılkaya

Hayatım yazdığım şiirleri ezberlemekle geçseydi
Tek bir şiir yazardım ben gönlümün sayfasına
Sevgin beni tek bir başlık olarak kabul etseydi
ALLAH illa ki yazardı seni alın yazısına...

Uzattıkça uzatırdım, belki de vazgeçmezdim

Devamını Oku
Görkem Buğra Kızılkaya

Doğduğum zaman uyuyarak başladım bu yolculuğa
Fukara bir tren koltuğuydu beni götüren sonsuzluğa
Camlar bir zindan gibi kapandı birden suratıma
Ve işte böyle atıldım hayattaki ilk umutsuzluğa...

Yeşildi önce geçtiğim yerler biraz maviydi

Devamını Oku
Görkem Buğra Kızılkaya

(Herkes yalnızlığa bürünmüş karanlığında siyahı yaşarken
Ben neyin renksizliğine katlanıyorum?)

Siyahı gözleri açıkken de görebilir insan,
Kapalı iken de.
Her yerin karanlık olması için

Devamını Oku