Görgüsüz Şiiri - Mehmet Postallı

Seni insan bilerek, sevgi, saygı gösterdim
İnsanların bastığı asfalt mıcırıymışsın
Adam yerine koyup çok fazla değer verdim
Manav tezgâhlarının eğri acuruymuşsun

Hiç tereddüt etmeden, her sözüne inandım
Edep, görgü var diye, tutup hayırla andım
Moloz yığını değil, halis pırlanta sandım
Kuyumcu dükkânının vitrin panjuruymuşsun

Değer ölçülerinde, ahlaktadır öncelik
Senin gibi birinde ne gezer o incelik
Kişilerin fikrinde alçaklık ve yücelik
Gördüğüm cücelerin daha bücürüymüşsün

Kim kime ne ederse, ettiğini bulacak
Sonunda pişman olup, saçlarını yolacak
Sağlam kozalarında bir çürüğü olacak
Çilingir sofrasının kurtlu inciriymişsin

Boş bırakılan yerde, elbette diken biter
Düşünmeden denen söz, paslı ok gibi batar
Altın, gümüş değilsen, bronzda olsan yeter
Sosyete köpeğinin tasma zinciriymişsin