Göreydim Şiiri - İbrahim Sağır

Yalvardım, yalvardım insaf etmedin,
Ne olurdu gül yüzünü göreydim.
Ben ne istedimse hep hayır dedin,
Ne olurdu gül yüzünü göreydim.

Çok şey mi istedim acaba senden,
Ürkek ceylan gibi kaçtın hep benden,
Yer etmiş çıkmıyor aşkın bedenden,
Ne olurdu gül yüzünü göreydim.

Şüphem yoktur elbet hiç iffetinden,
Çılgınlığım aşkımın şiddetinden,
Âzad eyle artık şu hiddetinden,
Ne olurdu gül yüzünü göreydim,

Sevdâsına, köle, kurban olduğum,
Gece gündüz aşkı ile dolduğum,
Firkâtından yavaş yavaş solduğum,
Ne olurdu gül yüzünü göreydim.

Melül mahzun saldın beni yollara,
Daha iyi idi çekseydin dâra,
Açtın yüreğime bir derin yara,
Ne olurdu gül yüzünü göreydim.

Seyretsem bir ömür doymam yüzüne,
Katlanırım her cefâna, nazına,
Saldın yine can evimi hüzüne,
Ne olurdu gül yüzünü göreydim.

Muhannetler hiç çıkmadı aradan,
Aşık etti beni sana Yaradan,
Kan damlıyor içimdeki yaradan,
Ne olurdu gül yüzünü göreydim.

Düşlerime gelmediğin gece yok,
Bana seni anlatmayan hece yok,
Kelime yok, ibare yok lehçe yok,
Ne olurdu gül yüzünü göreydim.

Bilmiyorum kalbindeki duyguyu,
Haram ettin aylar oldu uykuyu,
Kazdın yollarıma bir derin kuyu,
Ne olurdu gül yüzünü göreydim.

Aşk bağından aşk goncası vermedin,
Saçlarını şu bağrıma sermedin,
Yandığımı bile bile görmedin
Ne olurdu gül yüzünü göreydim.

15-08-2006 Paşaçiftlik