Göreve Çağrı Şiiri - Ramazan Ateş

Gurbet çiçekleri bir bir soluyor,
Yüreklere ateş düştü yandın mı?
Genç fidanlara bir bir soluyor,
Yüreklere ateş düştü yandın mı?

Kimi yandı başkasının yüzünden,
Kimi öldü, sarhoiların hızından.
Kimi gitti hayırsızın kızından,
Yüreklere ateş düştü yandın mı?

Kimi çocuk daha dört beş yaşında,
Kimi gençti ondört onbeş yaşında,
Kimi büyük aklı fikri başında,
Yüreklere ateş düştü yandın mı?

Acı ama düşmeyince bilinmez,
İzi kalır ömür boyu silinmez.
Gurbetcinin niye yüzü hiç gülmez?
Yüreklere ateş düştü yandın mı?

Gurbet çiçekleri solmasın diye,
Artık ciğerimiz yanmasın diye,
Göreve çağırdım kendimi bile,
Yüreklere ateş düştü yandın mı?

Tehlikeyi uzak tutsak güllerden,
Sahip çıksak soldurmasak erkenden,
Hep sevelim okşayalım yürekten,
Ne yanalım, ne yakalım gurbette,
Hep gülelim, sevinelim gurbette.

Ramazan Ateş/Enschede-8.12.2005