Görev Şiiri - Hidayet Oktay

Ateş gözlü sevdiğimdin
Kılıçlar çekilmişti gökkuşağında
İki ceylan suya indiler
Savaş tanrısı oklarını fırlattı
Ateş gözlerin hafifçe buğulandı
İki damla yaş süzüldü

Ellerim her baharda titrerler
Toprak gürler birden
İki ceylan sudan dönerler
Gözlerinle etrafı yakarsın
Bir ben görürüm gözlerindeki ateşi
Buz kesip kalakalırım

Oysa ben
Sana bakmaktan kendimi alamam
Kılıçlar kınından çıkınca
Kızıla dönerdi geceler
Bir sen durdurabilirsin bu kanı
Bir sen söndürebilirsin
Gözlerimdeki ateş damlalarını
Bir sen susturabilirsin
Ceylanlarının amansız çığlıklarını

Bir seni dinler
Savaş tanrısının okları
Ben sevgilim
Seni göreve çağırıyorum