“Senin yüzünden !”
Görenler bakıp da, acır halime
Kalbimden bir türlü, silemiyorum !
Gittiğin o günden, beri âleme
Bu aşkım bitti bak, diyemiyorum !
Günlerdir hep açım, zehir aşım da
Gözümden boşalan, nehir yaşım da
Sayende yerlerde, bu dik başım da
Zannetme ardından, çilemiyorum !
Hasretin çok büyük, özlemin yüce
Dilimde duasın, günlerdir nice
Ellerimi açıp, haktan her gece
Sensiz bir hayatı, dilemiyorum !
Aklıma geldikçe, o melek yüzün
Kalbimi kaplıyor, derin bir hüzün
Yanarken hasretle, korlanan közün
Ne yapçam şimdi ben, bilemiyorum !
Belki bir gün bana, dönersin diye
Nefreti gururu, yenersin diye
Gönlümü almayı, denersin diye
İçimden sevgini, elemiyorum !
Üzmeye doymadın, şu seven kulu
Merhametsiz kalbin, senin taş dolu
Kirpiğim gözlerim, her gün yaş dolu
Ömrümce bir defa, gülemiyorum !
Az mı şu dünyamı, başa yıkmadın
Az mı kurşunları, gelip sıkmadın
Biçare aşkına, sahip çıkmadın
Derdimi ikiye, bölemiyorum !
Sensin tüm ömrümü, perişan eden
Sorduğum sorular, cevapsız neden
Izdırap çekerken, bu dertli beden
Bir türlü can verip, ölemiyorum !
Kayıt Tarihi : 23.11.2017 08:51:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!