Gören yok Şiiri - Osman Onuktav

G/ÖREN YOK!

Etrafı hain sarmış, dönem ihanet devri
Namertler çağı sanki, mert olanı gören yok!
Kimisi d/erman arar, avuntular hep fevri
Çırpınışlar boşuna, geleceği ören yok!

Bahadır yiğitleri birer birer kırdılar
‘’Vatan sağ olsun’’ diye, topyekün haykırdılar
Köz düşmemiş yürekler, yalandan hıçkırdılar
Onurun haysiyetin, hiç izini süren yok!

Şeytani hislerini bu topluma yaydılar
İşgal olmuş bedeni kendisinden saydılar
Din kisvesi altında Türklüğünden caydılar
Böyle tarih yazanın defterini düren yok!

Mülteci kabileler göçmen değil demirbaş
El üstünde tutuldu oldu birer vatandaş
Avantadan beslenir önlerinde işle aş
Şikayetler çok ama! Hesabını soran yok!

Örf anane ahlakın kıydılar temeline
Ölçüp biçip uydular batılın ameline
Hacı hoca kesimin, fırsat geçti eline
Diz çöktüler önüne, ayakta dik duran yok!

Kafkasi umudunu bağlamıştı Hilal’e
Baktı ki boyun bükmüş! Ampul ile Bilal’e
Hadi! Kalk ayağa da, kıyam et ihtilale
Oklar sadakta hazır yaylarını geren yok!
İyi/ler yola çıktı saflarına giren yok!

Kafkasi​