Gören Varsa Söylesin! Şiiri - Kamil Çağlar

kolum kırık yaşıyordum, şimdi kanatlarımda kırıldı
bir süreliğine de olsa yüreğim yaralı
çekiştiriyor sözümü ayrı kaldığımız saatler
zil çalar kulağımda kurulmamış vaatler!

“uzakta ışıldayan titrek bir ışık yansıması
ya da, sessizliği bozan derenin su şıkırtıları
ne fark eder ki; uçmayı öğrenmeye çalışan bir karga yavrusu
düşe kalka yürüyen uçuk sevgi karmaşası..

ben değilim tarlada dövülen buğday taneleri
harmanla dövüşen makine homurtularını hiç tanımam
belki arkaya düşen öbek öbek samanlar olabilir miydim?
derlenip toplanmayı bekleyen kurumuş toprak safraları..”

daha dün gece sabaha uzanmış duygu kazıntısı
ürkek kalbime darbe yapmış mavi düş sızıntısı
sayılmamış gün kalmadı iki yana savrulmuş dünya
zor zalim kapanmış gözlere dayanmaz yürek acısı..

bir değil iki roman okusan yazan bellidir
biçilmiş kefenle boy ölçüşen ölçen bellidir
kazma kürekle toprak karıştıran kazan bellidir
ısınmış bir kazan sıcak suyu ısıtan bellidir

yazılmamış bir hikayeyim neylesin roman
beş arşın boyuma yetmez varsa biraz iman
elin kırılsın kazarken altında kal inan
altında tutuşan odun ol da kaynasın o kazan!

damga vurdu yine keder yeni doğmuş gündüzüme
bir çıkış gören varsa söylesin muhtacım himmetine!

30.06.2007 11.00