Bir tarafta dershane,
Bir tarafta okul,
Kafamızın içinde,
Kalmadı akıl,
Önümüze döküldü,
Milyarlık set,milyarlık çakıl.
Kaybettik çocuklarımızı
Gören var mı?
Omuzlarda ağır yük,
Ağır bir çile,
Sürüklendik gidiyoruz,
Bir azgın sele.
Kurtulalım bu dertten,
Verin el ele.
Kaybettik çocuklarımızı,
Gören var mı?
Her doğan çocukla,
Yüzler gülerken,
Okuyup,araştırıp,yazalm derken,
Ufuklara dalıp hayâl ederken,
Kaybettik çocuklarımızı,
Erkenden.
Gören var mı?
Esir etti menfaat,
Sardı dört yanı,
Çocuklarımız tükendi,
Kalmadı canları,
Buz tuttu bedenleri,dondu kanları.
Kaybettik çocuklarımızı,
Gören var mı?
Bir dönme dolap var,
Her gün dönüyor,
Çocuklarımız eriyor,
Her gün sönüyor,
Düşman pusu kurmuş,
Bize gülüyor.
Kaybettik çocuklarımızı,
Gören var mı?
İçim kan ağlıyor,oldum divane,
Gönlümün içi,artık virane.
Verin ellerinizi bulalım çare.
Kaybettik çocuklarımızı,
Gören var mı?
Kayıt Tarihi : 22.10.2006 00:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Milyonlarca evladımız okul dershane,ev üçgeninde hapis... En verimli çağlarını üretmeden geçiriyorlar, Şıkların içinde bocaladıklarından üretmeye vakitleri yok, Milyon dolarlar da bir üniversite hayaliyle akıp gidiyor... Toplumun tüm insanları,münevverler,herkes burada bir orta yol bularak, Bu çocuklarımızı düşünen, üreten, yazan insanlar konumuna getirmeliler... Ruh ve beden sağlığı gelişmiş,kendine güvenen üikesini ve tüm insanları seven gençlere ihtiyacımız var.Ne olur verin ellerinizi bu yavrularımıza sahip çıkalım...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!