Şahsıma münhasırdır iyi niyetim,
Bilen iyi bilir, bilmeyen havaledir...
Bakışlarım hoyrat mıdır bilemem,
Gören gönüle nevaledir.
Bir od düşmüş dem-i yüreğe,
İçin için yanar onu bilene.
Su kavga bir bitse dersin,
Acıkmasam dersin,
Yorulmasam dersin;
Cisim gelmese dersin,
Uykum gelmese dersin;
Devamını Oku
Acıkmasam dersin,
Yorulmasam dersin;
Cisim gelmese dersin,
Uykum gelmese dersin;
Gören Gönüle Nevaledir
Bu dizelerde, şahsına münhasır bir iyi niyetin sessiz gücünü ve gönül gözüyle bakmanın değerini anlatıyorsun. “Bilen iyi bilir, bilmeyen havaledir” cümlesi, hem kendi tavrına güvenen bir duruşun hem de dünyaya kırgın olmayan bir olgunluğun ifadesi. “Bir od düşmüş dem-i yüreğe” ve “Hazan değmiş saçın her bir teline” gibi imgeler, zamanın izini ve gönüldeki ateşi bir arada hissettiriyor. Şiir, sonunda tekrar edilen “Nevaledir gören gönüle” dizesiyle, anlayana değerli bir hediye gibi sunuluyor. Bu dizeler, bakışın ve gönül dilinin sözden daha derin olabileceğini fısıldıyor.
Anlayana bir hazine, bilmeyene havale… Gönül gözüyle bakan için her şey nevaledir. Yüreğine sağlık Aydan Bacım.
Bu değerli yorumun için çok teşekkür ederim. Kalemin daim olsun.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta