Göremem Şiiri - Veyis Veyis

Yarınlarım olmayacak,
Yarınlarıma ümit tohumların ektikçe,
Güneşim doğamayacak bir daha,
Yüce tepelere çıkıp şafakları bekledikçe.

Bahar yağmurları gibi coşarak yağdım,
Sıcak çöl tarlalarıma umut verdim,
Setleri koydular önüme,
Coşkuyla akıp da gidemedim.

Karanlık hücrelerde taşlarla yosunlaştım,
Çaresizliğin son adresini gördüm,
Ölmeden sessizliği yaşadım,
Oralarda yaşandı ve sevgiyi yaşattım.

Boş gemilere yelken açtırdım,
Meçhul limanlara demir attım,
Yalnızlığımı bilinmeyenlerde yaşadım,
Birde sevgi yetiştirdim.