Göremedik Şiiri - Sevar Çalışkan

Bu gece yine fırtına
Bu gece yine yağmur
Sen uyuyordun habersiz
Duymadın inadına çığlık atan rüzgarı
Görmedin sabaha kadar yağan yağmuru
Yine yanlızlık diyarındayım
Pencereme vuran yağmur taneleri
İçimden kopan parçalarım
Sen uyuyordun habersiz
Görmedin ne yağan yağmuru
Ne de senin için akıp giden yanımı
Uzak diyarlardaydın hep
Adımını atmadın yolumda yürümedin
Mevsim bahardı aylar ayları kovaladı
Dört mevsimi yaşadık ayrı yerlerde ayrı bedende
Kış oldu soğuktu üşütüyordu insanın içini
Yine bir gece yarısı başladı kar
Lapa lapa iri taneler halinde düşüyordu
Ben yine penceremde sen yine uyuyordun
Görmedin…
Garip bir sessizlik tuhaf bir huzur
Göremedin sessizlik içindeki huzuru
Düşünüyordum seni arsızca söylüyordum bunu
Dilimin ta ardındaki ucunda
Sen yine uyuyordun duymadın
Aklımdasın diyordun sürekli telefonun öbür ucunda
Yanımdasın diyordun hep baş ucumda
Ben beni düşündüğünü hiç hissetmedim
Bakmadım göz bebeğine
Sendeki sevgimi göstermedi bana
Göremediğim gözlerin
Duymadım hiç gözümün içine bakarak
Seni seviyorum dediğini
Ağlarken omuzumda hiç elin olmadı
Hastalandığmda çalmadın kapımı
Sevinç çığlıkları atarken
Aradığım ama bulamadığım gözdün sen
Özledim deyip sarıldığını da görmedim
Bilmezsin sen ben hep geç hazırlanırım
Gideceğim gezmelere
Hadi artık çabuk dediğini duymadım
Karşıma geçip güzel olmuşsunda demedin
Görmedim seni
Olmaması gerekenlerin tümü etrafımda
Banane başkasından aklım hep senin yanında
Sen benim sevdiğimdin
Ben senin vazgeçilmezin
Bugünde gece oldu
Dışarısı ayaz dondururcasına
Seviyorduk birbirimizi
Bu defa sende uyuyordun bende
Göremedik duyamadık sessiz geçen geceyi.
Sabah oldu gözlerimi açtım
sen yoktun
Hiç olmamışsın
Her şey rüyayamış geç anladım