Göremediğimiz Bir Tanelerimize Öğrencile ...

Belki;
Kirlidir eli yüzü,
Yırtıktır ayakkabısı,
Hatta yoktur ayağında çorabı,
Sırtında onu ısıtacak bir kabanı.
Seviyesi geridir arkadaşlarından,
Yoktur çantasında defter, kalem
Oturtmuştur öğretmen sınıfın taa gerisine.

Olsun;
Sevmesin öğretmeni;
Demesin ona bir tanem.
Görmesin arada kalkan parmağını,
Asmasın tamamlayamadığı şiirini,
Almasın arkadaşları oyunlarına.
Hep o olsun sınıf nöbetçisi.

Bilmezler;
Yaşı küçük nasıl yapsın bakımını.
Açtır neylesin çorabı, kabanı.
Soğuktur evi, tutmaz eli, olmayan kalemi.
Belki de yoktur annesi, babası.

Olsun be,
O yine hep gelir okula
Kirli yüzüne rağmen,
Üşüyen ellerini, çıplak tenine sokarak.
Okul sıcak ısınır bedeni,
Arada değer öğretmenin sıcak eli ısıtır içini

Verir arada arkadaşının biri boya kalemini
Yapar gönlünce en güzel resmini.
Buldu mu tahtada tebeşir,
Yazar yüreğinin en sıcak şiirini.
Derse öğretmeni “bir tanem” diye
övünür o günün her anını.

Bilal AKTAŞ
20/01/2012