Göremediğim Bütün Yeşillerin Şiiri

Bir yeşil gizlenmiş seyirlik
Gözlerimi kapasam görüyorum
Belki arşa çıkar naçiz bedenim
Ya da yanabilir
Süregelen hatalar karşılığında
Ne zamanı belli sonun
Ne de mekânı
“Son” dedikleri zat-ı muhterem
Tek muktedir bu çizgide
Bir denklem bile kurulsa
“Son” devreye girer…

Bir seyirlik yeşil gizlenmiş seyirde
Gözlerimi açsam da görüyorum
Aleni bir şey,
Görünüyor
Bakmak yeterli
Sunum mükemmel…
Etrafı seyretmek, arşa çıkmaktır.

Bir yeşil gizli bir kadehte
Kadehe dokunuyorum.
Bir şişe içsem sarhoş olmam
Daha fazlası lazım
Ya da kadehi getiren saki…

İçsem şöyle kana kana
“Bana mısın? ” demez bedenim
Görsem keşke kadehi
Bakamıyorum.

Bir yeşil gizli,
Gözünün alabildiği her yerde…
Göze alabilirsem kavrulmayı
Bakarım doyasıya,
Görürüm renkleri
Acizliğimden utanıyorum
Sandığımdan da fazlaymış
Bendeki…

Her yakarışta farklı anlam var
Ben hala anlamlandıramadım oysa
Kepazelikten,
Çaresizlikten,
Çareyi bulana hadsizlikten…

Bir yeşil gizli.
Yalnızlıkta…
Yalnız hissetmek lazım o rengi,
Şöyle gönülden.
Adam akıllı yanmaksa niyetim
Hissiyatımı tatmam lazım
Gönül tahtımda…

Eğer göreceksem bir şeyleri
Bakmaya cesaretim varsa,
O zaman aşk kapımı çalar,
Kapıyı açtığımda,
Ateş-i aşk karşılar beni…

29 AĞUSTOS 2013 PERŞEMBE
SAAT:20.30
MENEMEN/İZMİR