Görelim Şiiri - Mehmet Yücel

Mahkeme kuruldu yargı başladı.
Tek taraflı o davayı görelim.
Hakkı aldı kazanında haşladı.
Yem ettiği bedavayı görelim.

Sen neden yanasın anlasam keşke.
Benzemez yaşamak aşka ve meşke.
Sömüren bellidir yoksul yerleşke.
Sargı tutmaz bu yarayı görelim.

Bana ne demeye utanmak gerek.
Nereye varılır boyun bükerek.
Herkesin solunda yürek var yürek.
Doğru bakıp manzarayı görelim.

Üreten biz isek konuşanda biz.
İnsanız sonuçta biriz hepimiz.
Baskılara boyun eymeyen temiz.
Kirle dolmuş kumbarayı görelim.

Söze gümüş; süküt altın dediler.
Konuşan topluma zehir verdiler.
Hangi düşünceye sahip idiler.
Oku göremedik yayı görelim.

Bana değmeyen kurt bin yıl yaşardı
Kuzuları yerken herkes şaşardı.
Moraller bozuldu gözler yaşardı.
Art niyetli ters kafayı görelim.

Zaman geçti gitti geri gelir mi?
Hal bilmeyen hallerimi bilir mi?
Zorla alan kolaylıkla verir mi?
Masum duran eşkıyayı görelim.

Çok sevdim ben seni dediğin anda.
Sende değil başka elde kumanda.
Göz görmüyor demeyelim dumanda.
Zor günlerde; şu sevdayı görelim.

Boş yaşayan başlar doluya hasret.
Dolu yağmaz boşa nefrettir nefret.
Af dilerse eğer yalandan affet.
Hiç değilse palavrayı görelim.

Yücel can çekişen can mı istermiş.
Mevla seni almış feryada vermiş.
Ayağı olmayan nasıl gidermiş.
Üç kağıtçı maskarayı görelim.