Hep şaşırarak baktım sana,
elindeki anın tadını çıkartmaz,
geleceğinle ilgili hesaplarla boğuşup durursun.
Nereye kadar sürer bu,
Dur da bir düşün,
Bu anları yakalamak mümkün mü?
Dilde Hayır diyorsun,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
anlar evet an'lar...akıp gidiyor su gibi..ne kadar içten bir soru..göreceli değil...gerçek herkes için...sevgiler efendim bu güzel mısralara...başarılar dilerim...
Spiritüel öğretiler ve özellikle Carpa Diem felsefesi her zaman hoşuma gitmiştir...Söylediklerinize katılmamak mümkün değil...Ama poetik açıdan biraz daha çalışılabilirdi diye düşünüyorum...Şiir ile felsefeyi evlendirmek büyük cüret isteyen bir iştir bu yüzden biraz daha dikkatli olmak gerekir diye düşünüyorum...Yüreğinize beyninize sağlık....saygılar
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta