Uzaklaşırken attığın her adım
bir çivi gibi deliyordu yüreğimi...
Susmadım yine de ağladım sızlandım yalvardım.
Durmadım, sürüklenerek kaldırımlarda süklüm püklüm,
utanmadan yaptıklarımdan, daha güzelini yapabileceğimize inanarak,
uzattım elimi tutmadın.
Parçalanmış bedenime aldırmadan, toplayarak bütün kayıplarımı, un ufak umutlarımla kapına dayandım. Duymadın! Aldırmadın.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta