Elbet göreceğiz güneşi esaretten kurtulunca
Kötünün üstüne yürürken soluksuz ve cesur
Belki katlimize sebep olur dirilişimiz
Sakal bir karış gözlerimiz kan kırmızı
Aydınlık hep karanlıkta kalmaz
Bu yollar çetinse çaresiz mi kalsın
Aç kalmışlığımız yokluktan değil
Gelecek kaygısını içimizde sakladığımızdan
Nasıl düşlerim bir bilsen gözlerim kapalı
Bir bilsen namuslu günleri ağlarsın
Bir ceylanı sabahın seherinde
Kelebeği kozasında
Yalnız bir çınarı yeşilin içinde
Ve maviyi okyanuslar taşarcasına
Uzak değil insan yaşadıkça insancasına
Kayıt Tarihi : 10.5.2009 22:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!