Görece Şiiri - Fuat Eriçok

Var mı güzelliğin birim tanımı?
Gramla fazlası.. santimle azı!
Neye göre güzel şu beyaz kuğu?
Kime göre çirkin şu sıska tazı?
Var mı bilen, bi’ göstersin konumu!

İyi ile kötü karşıt kavramlar..
“İyi insan! ” deyip över dururuz..
“İyi kitap! ”, “İyi hava! ”, “İyi iş! ”
Kötüyü hep yerden yere vururuz..
Salt iyiyle salt kötüden kim anlar?

Faydalı da faydasızla çekişir!
Bana yarar veren, düşmanıma ters!
Elbetteki bunun tersi de doğru!
Bu paradoks bize yeterince ders!
Her fayda mutlaka “şer” le çakışır!

Hasta bir balina mı daha zayıf?
Yoksa tam sağlıklı bir istavrit mi?
Granit kaya mı dayanıklıdır?
Gece karda uyuyan gariban it mi?
Acep hangisi çekmede hayıf?

Güneş battı bile.. şimdi akşamdır!
Bize göre! Oysa her yer öyle mi?
Pek çok insan şu an “Günaydın! ” diyor!
Gündüz, gece.. bir dönüşüm eylemi! .
Başkent kâh Moskova.. kâh Bonn.. kâh Şam’dır!

Namusluymuş zengin kocayla yatan!
Para alıp sevişenler: “Fahişe! ”
Nedense hep tek açıdan bakılır!
Bir de diğer yönden bakılsa işe!
Hangisidir bunların, “pahalı satan? ”

İncecik bir çizgi bulunur derler..
Deli ile dâhi arasında genelde!
Belki de yok.. aynı hamam, aynı tas!
Hassas bir terazi var mı bir elde?
Bilir geçinenler benden beterler!

Nedir “Gerçek! ” Düşünürüm her gece..
Her şey yoksa bir rüya mı, ne dersin?
Bilinç nedir? Hangi bilinç bilecek?
Dur aklım.. dur! Nerelere gidersin?
Görece mi? Neye göre görece?

(ekim ‘03)