Görebilseydim seni Şiiri - Eyüp Doğru

GÖREBİLSEYDİM SENİ

Ben seni çok sevdim.
Hep yolunu gözledim son feribotta.
Tren vagonlarında kaldı gözlerim.
Kalabalıkların içinde aradım durdum.
Bir umut belki gelirsin diye,
Hep yolunu gözledim yar,
Hep yolunu gözledim....

Ben seni çok sevdim.
Anlatamamıştım duygularımı,
yüzüne karşı.
Söyleyememiştim,
canımdan çok sevdiğimi.
Gel gör ki son nefesimi vermek üzereyim.
Yürek ağrısı kaldıramayacak kadar ağır,
Duygularım param parça,
Ve her sabah,
Yokluğunda idam sehpasında gibiyim.

Ben seni çok sevdim.
Geceleri parlayan yıldızım,
Gündüzleri içimi ısıtan güneşimdin.
Gidişinle rotasız gemi misali,
Savruldum dalgalardan dalgalara.
Sonbaharda dökülen yapraklar misali,
Sarardı soldu hayatım.
Şimdi yoluna esir,
Şimdi sana tutsak şu yaralı yüreğim...

Ecel yaklaştıkça hasta bedenime,
İnan yaşamak gelmiyor içimden.
Ne vardı ki son kez görebilseydim.
Ellerini tutup, Sımsıkı sarılıp,
Bağrıma basabilseydim seni.
Son nefesimi vermek üzereyim.
Ölmeden bir kez de olsa,
görebilseydim yar,
Görebilseydim seni..

....