Umutsuz gününümün umudu oldun
Renksiz dünyamın pembe gülüsün
Yüreğimi aydınlatan ışığım oldun
sen gönlümün yegane güneşisin,
Yok eden acıları yaşasamsa
Binbir keder içinde kıvransamda
Senin için acı çekmeyi
Senin için üzülmeyi sevdim.
Unutmak yok benim kitabımda
Keşke olsaydı hiç demedim
Ben senin için yanmayı
Senin için kor olmayı sevdim.
Hiç görmesemde göremesemde
Oralarda olduğunu bilmeyi
Gönlünde bir başkasıda olsa
gönlünde nokta olmayı sevdim
Ben senin için acıyı
Seninle olan hayelleri
Seni bir saniye düşünmeyi
Ben seni hatırlatan dakikaları sevdim.
Öleceğiz sonunda bir gün
Söz verdiğin şeyleri sevdim
Seni görmeden ölmem diyordun
Ölmeden seni görebilme ihtimalini sevdim....
21/8/2004
Kayıt Tarihi : 12.1.2011 12:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sibel Deniz](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/01/12/gorebilme-ihtimalini-sevdim.jpg)
BU OLASILIK Kİ ,
NEFES KATAR NEFESE ...
SAYGIYLA
FATMA
Sevgili Kardeşim Sayın: Sibel Deniz,
Akıllardan silinmeyecek bir başlık ve finalle, yoğun duygu altında ustalıkla yazılmış muhteşem bir şiir olmuş.
Beğenerek ve saygı duyarak okuduğum bu şiirinize Tekirdağ'dan tam puan geliyor. Tebrik ediyor başarınızın daim olması dileklerimle birlikte sayfanıza bırakırken; kaleminiz her daim kudretli, ilhamınız eksilmesin diyorum.
Sevgi ve saygılarımla efendim.
Dr. İrfan Yılmaz. - ^^TEKİRDAĞ.^'^
TÜM YORUMLAR (14)