Kapkara bir nehir gibi akıyor zaman,
Katrandan tortusunda ümitlerim boğuluyor...
Kaçtığım tüm acıtıcı gerçekler,
Beni vuruyor, katilim oluyor...
En çok sevdiğiymiş insanı en derin yaralayan,
Bugün seviştim, yürüyüşe katıldım sonra
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Devamını Oku
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Kahır karası katran akıyor zaman
'Kaçtığım tüm acıtıcı gerçekler,
Beni vuruyor, katilim oluyor... ' ardından...
Ve
'en çok yalnızken üşünürmüş,yüreğim donuyor'
Ama anlamıyorum neden
Neden ayna kanıyor?
Güzel şiirine bemol diyez eklemek istedim,galiba beceremedim bari değini adlı şiirime değineyim...
Soru sensin
Sorun sensin
Çözüm sen
Hal böyleyken
____istesen de
Kaçamazdın
Kaçamazsın
____kendinden...
Mim Kemal Ertuğrul
Tebrikler
Ben bu nefis yaklaşımı çok tuttum. Ama adının AynA olmasını dilerim.
Bir objeyle Yalnızlığı ve onun insan ruhundaki yıkıntılarını böylesine çarpıcı verebilmek USTA olmakla olası...
Kutlarım.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta