Gördünüz mü güneşi,
Yine ağır ağır bıraktı bizi karanlığa.
Bizi bırakırken başka yeri aydınlatıyor,
Karanlığın ağırlığı işte bu saatlerde başlıyor.
Henüz karanlık değil,
Ama kendini çok çabuk hissettiriyor.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
insanın karanlığı içinde hissetmesi gözü ile görmesinden çok daha anlamlıdır...
tebrikler...
Orhan bey şiiriniz ve çok güzel emek verilmiş bir şiir yalnızlığın gecenin işkencesi olduğunu çok güzel anlatmışsınız kutlarım sizi ALAŞARA IŞIK
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta