Gördünüz mü güneşi Şiiri - Orhan Özçelik

Gördünüz mü güneşi,
Yine ağır ağır bıraktı bizi karanlığa.
Bizi bırakırken başka yeri aydınlatıyor,
Karanlığın ağırlığı işte bu saatlerde başlıyor.

Henüz karanlık değil,
Ama kendini çok çabuk hissettiriyor.
Birazdan buradayım dercesine ensemde,
Kendini hazırla zincirlerine diyor.

Yine yoksunlardayız,
Kalmışız yalnızlığın en demli yerinde.
İçtikçe iç bakalım deminden keyfince,
Donat kendini gecenin en ağır işkencesine.

Vurgunlarına hazırsın,
En olmadık saatte bir gürültü kopar.
Yer yerinden oynar,bütün isyanların ayakta,
Her yanını duvarlar parçalar.

Gel bakalım sabah,
Ne zaman geleceksen çabuk gel.
Bir an önce uyansın insanlık tarafım hayata,
Kaldırsın üstümden gecenin koyusu pençelerini.