Şu martılar buz gibi dert sularını
Kanat kanat öper de doyamaz sanki
Şehrin örtüsünü ve duman yüzlü şairlerini
Bir kaleme damlatır da döker içini inan ki
Ya nöbetler sabahtan kalmış geceye
Ya da sırt üstü yatan tufan meşrepli gardiyanlar
Hiçbir şeyden çekmedi dünyada
Nasırdan çektiği kadar
Hatta çirkin yaratıldığından bile
O kadar müteessir değildi;
Kundurası vurmadığı zamanlarda
Anmazdı ama Allah'ın adını,
Devamını Oku
Nasırdan çektiği kadar
Hatta çirkin yaratıldığından bile
O kadar müteessir değildi;
Kundurası vurmadığı zamanlarda
Anmazdı ama Allah'ın adını,
