Şu martılar buz gibi dert sularını
Kanat kanat öper de doyamaz sanki
Şehrin örtüsünü ve duman yüzlü şairlerini
Bir kaleme damlatır da döker içini inan ki
Ya nöbetler sabahtan kalmış geceye
Ya da sırt üstü yatan tufan meşrepli gardiyanlar
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
