Gördün mü Milas Şiiri - Emrah Karakoç

Bir can geldi sana gördün mü Milas
Bir yürek getirdi bana bir dünya sevgi
Bir umut getirdi bana bir hayat verdi
Bir can geldi bu gün gördün mü Milas

Bu gönül mutluydu dostun yanında
Ne olur yanıda kalsaydı biraz
Biraz daha görseydim dost yüzünü
Biraz daha dinleseydim sözünü
Biraz daha, biraz da - ha kalsaydı Milas'ta

Bir dost uğurlandı bugün Milas senden
Yüreği, kalbi, düşüncesi tıpkı ben
Farkında değildin biliyorum ama Milas
Bu gün bir kalp söküldü yerinden

Giden ahbabım dı, canımdı, candı
Bu yürek onunla mutluydu, şendi
Onun yokluğuna ağlıyor şimdi
Bir yürek uğurlandı bu akşam üstü burdan
Bir çift göz ağlıyordu giden dostun ardından

Ve bir kalp ağlıyordu, bir yürek gidiyordu
Gönlüm o dosta hakkını helal ediyordu
Vedalaştı bu eller değdi dostun eline
Son defa öpmek için sürdüm yüzüm yüzüne
Bakmayacaktım son kez dönüpte arkama ben
Ama yirmi adımda geriye döndüm neden
Bir kere daha gördüm, bir kere daha baktım
Kardeşime yürekten, gönülden bay bay yaptım
Yürü dedim dizime, yürü; gidiyoruz biz
Nasılsa her an benim gönlümde dostum AZİZ
Biz AZİZ'le şu anda muhabbet etmekteyiz
Ettiğimiz muhabbet berrak sudan da temiz.