Gördün mü Çocuk Şiiri - Sezai Güler

Sen ayla güneşi hiç bir arada gördün mü çocuk, ben gördüm
Mehtaba daldım bir gözünde onun, bir gözünde gün döndüm.

Sen ateşle buzu hiç bir arada gördün mü çocuk, ben gördüm
Alev alev yandım bir sözünde onun, bir sözünde buz söndüm.

Sen gözyaşıyla kahkahayı bir arada gördün mü çocuk, ben gördüm
Sarılmasına yürekten ağladım onun, öpüşüne can özümden güldüm.

Sen darağacıyla umudu hiç bir arada gördün mü çocuk, ben gördüm
Saçının bir teline kendimi astım onun, bir telinde ömrüme ömür ördüm.

Sen Azrail’le yaşamı hiç bir arada gördün mü çocuk, ben gördüm
Bir gidişine can verdim onun, pir dönüşüne ölümü ortasından böldüm…

S.Güler-28.9.2015