Gördün mü? Şiiri - Meziyet Ak

Gördün mü dünyanın gönlünde ışık?
Hayatın olmasın kederin yolu.
Yaşamın olsa da karmakarışık,
Yüreğin umutla olmalı dolu.

Mutluluk çizilsin hayal resminde,
Fırçalar anlaşsın hep tuvâldeki,
Renk armonisiyle gönlün telinde,
Nağmeler süzülür gönlüne belki.

Bir kuş gibi ruhlar mutluluk arar,
Kanat çırpar o an mutluluk bulur.
Bazan kaderinden bir hesap sorar,
Görün ki kaderi keder yoludur.

Değer verdiklerin kırar gönlünü,
O kıramaz yine onu kıranı.
Sevgi dolu gönlü barış sürgünü,
Umut gemisinde gelir kaptanı.

Gönül telindeki o hoş sevdanın,
Dikkat et ki sihri hiç kaybolmasın.
Sevdası tertemiz mutlu dünyanın,
Temsilcisi olsun karalanmasın.

İşte mutluluğun çizdin resmini,
Fırça darbesiyle mutsuzluk gider.
İşte bu tablonun koydun ismini,
Mutluluğun resmi bunu hisseder.

Kalbinde bu huzur bu umut varken,
Kimse bu tabloyu silip atamaz.
Mutluluk treni kaçtımı derken,
Korkma kaçmak için fırsat bulamaz.

Gör bak nasıl ışık parlar dünyanda,
Kederin kedere gülüpte geçer.
Tüm kötülükleri siler o anda,
Yaşamın hüznünden kaçıp gülümser.